Tussen 1992 en 2025 heeft de Belgische bevolkingsstructuur ingrijpende veranderingen ondergaan op het vlak van burgerlijke staat.

• Het aantal alleenstaanden
  is sterk gestegen (+56,5%), met een iets sterkere stijging bij vrouwen (+59,7%) dan bij mannen (+53,8%). Toch blijven mannen licht in de meerderheid onder de alleenstaanden (52,7%).
• Daarentegen is het aantal gehuwde personen bij beide geslachten aanzienlijk gedaald (-19,4% bij vrouwen; -19,1% bij mannen), wat wijst op een verlies aan populariteit van het huwelijk als dominant model.
• Het aantal gescheiden personen is bijna verdrievoudigd (+180,5%), met een sterkere stijging bij vrouwen (+192,8%) dan bij mannen (+166%). Vrouwen vertegenwoordigen 56,4% van de gescheiden personen.
• Wat weduwschap betreft, is het aantal weduwen gedaald (-19,2%), terwijl het aantal weduwnaars relatief stabiel is gebleven (-2,5%). Vrouwen blijven echter een grote meerderheid uitmaken (78,2%) van het totaal aantal weduwen en weduwnaars, opnieuw vanwege hun hogere levensverwachting en hun kleinere neiging om te hertrouwen.

Deze ontwikkelingen weerspiegelen een herdefiniëring van de familienormen en een diversificatie van samenlevingsvormen. Ze houden ook verband met de ontwikkeling van de levensverwachting en een grotere individuele autonomie, vooral bij vrouwen.

Tussen 1992 en 2025 is het totale aantal Belgische huishoudens gestegen van ongeveer 4 miljoen naar meer dan 5,2 miljoen, wat neerkomt op een toename van bijna 1,2 miljoen huishoudens. Deze groei ging gepaard met belangrijke veranderingen in de structuur van de huishoudens.

• Het aantal eenpersoonshuishoudens is gestegen (+55,9%) en vormt nu de grootste groep, groter dan de gehuwde koppels met kinderen.
• Het aantal gehuwde koppels met kinderen is gedaald (-31,9%) en staat nu op de tweede plaats.
• Het aantal gehuwde koppels zonder kinderen is relatief stabiel gebleven (+3%) en behoudt de derde plaats.
• Het aantal eenoudergezinnen is sterk gestegen (+62,9%) en vormt elk jaar de vierde grootste groep.
• Het aantal ongehuwde koppels met kinderen is spectaculair gegroeid: sinds 1992 is hun aantal verzevenvoudigd (+602,5%).
• Ook het aantal ongehuwde koppels zonder kinderen is sterk gestegen, met een meer dan verviervoudiging (+339,7%).
• Het aantal andere soorten huishoudens is verdubbeld (+102,5%).
• Het aantal collectieve huishoudens
  is stabiel gebleven (+1,5%).

Deze ontwikkelingen weerspiegelen een ingrijpende verandering in de gezinsstructuren, met een toename van het aantal mensen dat buiten het huwelijk leeft en een stijging van het aantal alleenstaanden.

Het aantal eenoudergezinnen neemt sinds 2003 elk jaar toe. Vrouwen blijven ruimschoots in de meerderheid als hoofd van deze gezinnen, een aandeel dat in de loop der tijd weinig verandert.

• In 2003 waren er 404.443 eenoudergezinnen, waarvan 83,6% met een vrouw als gezinshoofd.
• In 2023 is dat aantal gestegen tot 509.499 (+26%), waarvan 80,6% wordt geleid door een vrouw.

In België worden eenoudergezinnen geconfronteerd met tal van uitdagingen. Het risico op armoede of sociale uitsluiting is bijzonder groot, vooral vanwege de moeilijkheden om de zorg voor de kinderen te combineren met deelname aan de arbeidsmarkt.

Het aantal alleenstaanden neemt sinds 2003 voortdurend toe. Vrouwen vormen nog steeds een kleine meerderheid in deze groep, maar hun aandeel neemt geleidelijk af.

• In 2003 waren er 1.352.571 alleenstaanden, waarvan 54,2% vrouwen.
• In 2023 was dit aantal gestegen tot 1.864.580 (+37,9%), waarvan 51,3% vrouwen.

Deze ontwikkeling weerspiegelt een toenemende individualisering van de levensstijl, met een lichte tendens tot meer evenwicht tussen mannen en vrouwen onder alleenwonenden.